Rüzgardan daha hızlı,günah gibi tutkulu,ama çabucak bitiyor.
Onu sevmek fikrini değiştirmeye çalışmak gibi,
Zaten boşluktan düşerken.
Sonbahar renkleri gibi,
Çok parlaklar,hepsini kaybetmeden önce.
Onu kaybetmek mavi gibiydi,hiç bilmediğim.
Onu özlemek koyu griydi,yapayalnız.
Onu affetmek hiç tanımadığın birini tanımaya çalışmak gibiydi.
Ama onu sevmek kırmızıydı.
Ona dokunmak istediğin her şeyin tam önünde olduğunu farketmek gibi.
Onu hatırlamak en sevdiğin eski bir şarkının sözlerini bilmek kadar kolaydı.
Onunla kavga etmek bir bulmaca çözmek ama aslında doğru cevabın olmadığını farketmek gibiydi.
Onun için üzülmek asla bilemeyeceğin güçlü bir aşkı dilemek gibiydi.
--
Onu geçmişe dönüp hatırlıyorum,yankılarla.
Kendime "İşte tam zamanı,bırak gitsin." diyorum.
Ama onu hala aklımda görürken,ondan uzaklaşmak imkansız.
Ateş kırmızısı.
Sevgilim, o kırmızıydı.
--
Biz ateş kırmızısıyız.
Bu yüzden o sürekli aklımda dönüp duruyor.
Aklıma geliyor,ateş kırmızısı.
Çünkü aşk, çıkmaz bir sokağa yeni bir Maserati sürmek gibiydi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder