Evvel Zaman İçinde Birkaç Hata Öncesinde...

 Sana uzun zamandır çok ihtiyaç duyuyorum.

Beni ne kadar incittiğinin farkında mısın? O katılaşmış kalbin bunu göremiyor mu sahii?

Bu sıralar kalbimin tüm parçaları seni çok özlüyor.Kalbimin kırılan tüm parçaları...

Her şey biranda oldu,sanırım pek umursamamıştım,sana bu kadar tutulacağımdan haberim yoktu.Çok özür dilerim, bu kadar sevginin sana ağır geleceğini düşünemedim.

Sen bildiğimi sandığım her şeydin,olmamız gereken her şeydin.

*Biz gerekliydik,olmalıydık ama kaybettik...

Duymam gereken sözcükler sende kaldı,ve o kelimeleri duymadığım her gün kötü geçmek zorundaydı.

Beni mutlu eden şeyler gittikçe tükendi,ortalıkta mutsuz bir ben dolanıyor.

Belki de bazen sadece arkadaşlığına ihtiyaç duydum,çünkü ikimizde biliyoruz ki beni anlardın sen.

Tek sen anlardın,belki de ben öyle sanırdım.Çünkü sen bazen gerçekten çok güzel rol yapıyordun.İnanmamak elde değildi.Şu anda da kalpsiz rolü yaptığını düşünüyorum.Lütfen evet de çünkü ben senin bu haline dayanamıyorum...

Ve ben sana yaklaştıkça,sen geriye doğru gittin.Sonra farkettim ki suç bendeydi.

Her şey için teşekkür ederim,

bunca zamandır çok güzel rol yaptığın için,beni bitanenmiş gibi hissettirdiğin için,beni umursuyormuş gibi yaptığın için.Düşmemi izlediğin için...

Gururumun üzerinde tepindiğim için utanmalıyım kendimden.

Gerçekten,sana şu an ne kadar ihtiyacım olduğunu göremiyor musun?*

Yaşadığımız masumiyet muhteşemdi...

Merak etme ben buna çocukluk diyorum.Geçecek ve gidecek...

  Bu sıralar kendimi çok yalnız hissediyorum her şeyden bıkmış durumdayım. Bulunduğum yerden,hayatımdaki herkesten bir süreliğine uzaklaşmak istiyorum.Sorumluluklarımdan bir süreliğine kurtulmak istiyorum okula gitmek,sınava çalışmak vs. vs.. -,- Belki de daha fazla yalnızlaşmak istiyorum.İnsan bazen buna gerçekten ihtiyaç duyuyor. Hiç kimse bana karışmasın,kimse beni yargılamasın,hayatıma müdahale etmesin,ne yapıp yapmayacağımı söylemesin falan filann...   Belki de ihtiyacım olan tek şey çenesini kapayıp beni tüm gün boyunca tek kelime etmeden dinleyecek olan bir insan.Çünkü insanlar başkaları hakkında konuşmaya başlayınca aşırı derecede saçmalayabiliyorlar,sınırsızca uydurabiliyorlar,çok iyi suçlayabiliyorlar.   Dediğim gibi daha fazla yalnızlığa ihtiyacım var çünkü bu sıralar insanlardan fazlasıyla sıkıldım ve soğudum. Bazen kendimi kötü hissetmeme,mutsuz hissetmeme neden oluyorlar ve ben bu durumdan hiçte memnun değilim. Tutunmaya çalıştığım şeyler yokolmaya başladı.Artık hiç bir şey yapmak istemiyorum. Tüm gün boyunca uyumak ve müzik dinlemek...Yapmak istediğim tek şey bunlar. Yalnız bu şekilde hiç kimseyi duymam ve görmem.Beni anlayacak birine ihtiyacım var ve o biri gerçekten yok...