28 Ekim 2012 Pazar

Kalbin Sesi

                   BİTMESİN...


  Bazen çok şey demek istersin ama diyemezsin. Giderken bile...Çok seversin,herkesten çok,her şeyden çok ama diyemezsin. Denmiyor işte. En güzel şeyler hep hayal kırıklıklarıyla,kalp kırıklıklarıyla biter.Keşke bazı şeyler hiç bitmese.Yada zamanı durdurabilsek falan...Ne kadar güzel olurdu, değil mi? Yapılan hatalar bir daha yapılmaz,söylenen sözler söylenmez, kırılan kalpler bir daha kırılmazdı. Ama öyle bir şansımız yok maalesef . Kaderimize boyun eğmeliyiz. Ne kadar üzülsekte,yıpransakta.Kalbimizin ortasında hiç bitmeyen bir acı olsada... O acı hiç gitmiyor ama.Epey bir süre hep senin bir parçan olarak kalıyor. Dayanmak zor,katlanmak zor. Bu sıralar hayat zor,çok zor.Bazen düşünürsün "Niye her şey böyle altüst olmak zorunda?" diye.Belkide tek cevaplanamayan soru budur. Oysa ne hayaller kurar insan...Bazıları imkansızsa bile. Çünkü hayal kurarken imkansız kavramı yokolur.Sadece sen ve hayallerin... Hayallerimize sığınırız, çünkü orada her şey yolunda,bizim elimizde. Orada hata yapmak yok.Keşke her şey hayallerdeki kadar güzel olsa.Biz çok çekilir,dünya çok yaşanılası olur...

Ben Bizi Unutmam...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder