Sana uzun zamandır çok ihtiyaç duyuyorum.
Beni ne kadar incittiğinin farkında mısın? O katılaşmış kalbin bunu göremiyor mu sahii?
Bu sıralar kalbimin tüm parçaları seni çok özlüyor.Kalbimin kırılan tüm parçaları...
Her şey biranda oldu,sanırım pek umursamamıştım,sana bu kadar tutulacağımdan haberim yoktu.Çok özür dilerim, bu kadar sevginin sana ağır geleceğini düşünemedim.
Sen bildiğimi sandığım her şeydin,olmamız gereken her şeydin.
*Biz gerekliydik,olmalıydık ama kaybettik...
Duymam gereken sözcükler sende kaldı,ve o kelimeleri duymadığım her gün kötü geçmek zorundaydı.
Beni mutlu eden şeyler gittikçe tükendi,ortalıkta mutsuz bir ben dolanıyor.
Belki de bazen sadece arkadaşlığına ihtiyaç duydum,çünkü ikimizde biliyoruz ki beni anlardın sen.
Tek sen anlardın,belki de ben öyle sanırdım.Çünkü sen bazen gerçekten çok güzel rol yapıyordun.İnanmamak elde değildi.Şu anda da kalpsiz rolü yaptığını düşünüyorum.Lütfen evet de çünkü ben senin bu haline dayanamıyorum...
Ve ben sana yaklaştıkça,sen geriye doğru gittin.Sonra farkettim ki suç bendeydi.
Her şey için teşekkür ederim,
bunca zamandır çok güzel rol yaptığın için,beni bitanenmiş gibi hissettirdiğin için,beni umursuyormuş gibi yaptığın için.Düşmemi izlediğin için...
Gururumun üzerinde tepindiğim için utanmalıyım kendimden.
Gerçekten,sana şu an ne kadar ihtiyacım olduğunu göremiyor musun?*
Yaşadığımız masumiyet muhteşemdi...
Merak etme ben buna çocukluk diyorum.Geçecek ve gidecek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder