Unutamıyorum ama unutmaya çalışıyorum. Ne yapmam gerektiğini öğrenmiş gibiydim, kim olduğumu keşfetmiş gibiydim. Ama hesaba katmadığım bir şey vardı. Gözlerimin önünde olan ama göremediğim.... Herkes böyle bir şey karşısında heyecanlanır ve her şeyi unutur,inkar etmemeliyim.
Tam her şeyi unuttuğum zamanlardı. Bu bir işaret miydi? Saçmalamamam gerektiğini biliyordum ama içimden bir ses saçmalamanın bazen güzel bir şey olduğunu söylüyordu. Dürüst olmalıyım ki hala da söylüyor.Ve korkuyordum da...
Bilirsiniz "Seni bırakmayacağım." deyip bırakanlar vardır ; bana da "Seni üzmekten hep korktum." deyip üzenler oldu.
Şimdi ben ve duygularım baş başayız. Geçmişi hatırlıyorum; geleceği hayal ediyorum. Ve birlikte yürütmem gereken birçok şey var. Kafam karışık... Dileyebileceğim en iyi şeyi diliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder